Op 4 mei staan we stil. Stil bij de levens die geofferd zijn op het altaar van vrijheid. Stil bij de helden die hun laatste adem uitbliezen op slagvelden, in concentratiekampen, op zeeën en in de lucht. Stil bij degenen die vochten voor een wereld waarin wij de luxe hebben om vrijelijk onze gedachten en meningen te uiten. Een vrijheid die we soms als vanzelfsprekend beschouwen, maar die in werkelijkheid een kostbaar goed is, bevochten door degenen die ons voorgingen.

In ons land, waar we het geluk hebben om vrij te zijn, staan we op 4 mei gezamenlijk stil. We staan stil om te herdenken. Om te eren. Om te reflecteren. En juist daarom is het zo belangrijk om die stilte te respecteren. Om die paar minuten van bezinning niet te verstoren met protesten of acties die de aandacht afleiden van waar het werkelijk om draait.

Natuurlijk, vrijheid betekent ook het recht om te protesteren. Maar laten we op 4 mei, van alle dagen in het jaar, die vrijheid even opzij zetten uit respect voor degenen die voor ons die vrijheid mogelijk hebben gemaakt. Laten we die paar minuten gebruiken om onze dankbaarheid te tonen aan degenen die hun leven hebben gegeven zodat wij kunnen leven in een land waarin onze stem wordt gehoord, waarin onze mening telt.

Er zijn 525.948,766 minuten in een jaar. Twee minuten van die tijd vragen we op 4 mei slechts om stilte, om bezinning, om respect. Twee minuten om te herdenken, om te erkennen, om te danken. Dat is alles wat we vragen.

En na die twee minuten? Na die twee minuten hebben we nog zoveel tijd over. Tijd om te praten, te debatteren, te protesteren. Tijd om onze stem te laten horen, om onze standpunten te delen, om te strijden voor waar we in geloven. Maar op 4 mei, laten we die tijd even parkeren. Laten we die twee minuten benutten waar ze voor bedoeld zijn: om te herdenken.

Want in die paar minuten van stilte liggen de verhalen van moed, opoffering en vrijheid. Laten we die verhalen eren. Laten we die twee minuten koesteren. En laten we, na die twee minuten, met hernieuwde waardering voor onze vrijheid, onze stem laten horen in dit prachtige land waarin we leven.